ಸುತ್ತಲು ಕತ್ತಲು ಮುಗಿಲಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಮೋಡಗಳು,
ಮುಗಿಲ ಕಾಣಲು ಮುಚ್ಚಿದೆ ಕಾಡುಮರಗಳು,
ಉತ್ತರ ಕನ್ನಡ ದಕ್ಷಿಣ ದಿಕ್ಕಿನ ಘಟ್ಟದ ಮೇಲಿನ ಅಡವಿಯಿದು,
ಹಾಗಲಲಿ ಕಾಣದ ಇರುಳಲಿ ಬರಲಾಗದ,
ದಟ್ಟನೆ ಹಸುರಿನ ಕತ್ತಲೆ ಕಾನನವಿದು.
ಅಡವಿಯ ಅಡಿಯಲಿ ಇಳಿದು ಹೋದರಲಿ
ಶರಾವತಿಯು ಹರಿಯುತ್ತಿರುವಳು.
ನೀಲಿ ನಭದ ರಂಗನು ಅವಳ ಒಡಲಲಿ ಹರಿಸಿ,
ರಂಗಿನ ಸುಂದರಿ ನೀಲಿ ರಂಗಿನಲಿ ಝಗಝಗನೆ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿರುವಳು.
ಕಣಿವೆಯ ಸೃಷ್ಟಿಸಿ ನಯನಗಳನು ರಂಜಿಸಿ,
ತನ್ನ ವೈಭವವನ್ನು ತೋರುತ್ತಿರುವಳು,
ಶರಾವತಿ ಕರುನಾಡ ಮನೆಮಗಳು.
ಪ್ರಿಯ!
ನಿನ್ನ ನಗುವಿನ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು !
ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಶೇಕರಿಸಿದ್ದೆ ,
ಇಂದು ಎಲ್ಲವೂ ಕಣ್ಣೀರಾಗಿ ಹೊರಬರುತ್ತಿದೆ...
ಆ ಕಣ್ಣೀರಿನ ಹನಿಗಳಿಂದ
ಮತ್ತಷ್ಟು ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಬೆಳೆಯುತಿದೆ !
ನಾನೊಂದು ತೀರ
ನೀನೊಂದು ತೀರ
ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ನಡುವೆ ನೆನಪುಗಳೆ ಸಾಗರ
ತೀರಿಸುಬಾರ ಮನಸಿನ ಭಾರ
ಇರದಿರಲಿ ನಮ್ಮಿರನಡುವೆ ಯವುದೇ ಅಂತರ
ಒಂದಾಗೋಣ ಬಾ ಹತ್ತಿರ
ಹಾರೋಣ ಬಾ ಪ್ರೇಮದ ಹಕ್ಕಿಗಳಾಗಿ ಬಾನೆತ್ತರ...
ನೀನು ನನ್ನಿಂದ ಎಷ್ಟೇ ದೂರ ಹೋಗ ಬಯಸಿದರು
ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳು ನನ್ನಿಂದ ದೂರವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಗೆಳಯ.,
ನೆನಪಲ್ಲೇ ಕಟ್ಟುವೇ ಪುಟ್ಟದೊಂದು ಅರಮನೆಯ ...
ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ನನ್ನ ನೆನಪಾದರೆ ತಪ್ಪದೆ ಬಂದು ಬಿಡು ಗೆಳಯ.,
ನಾ ಕಾಯುವೇ ನೀ ಬರುವ ದಾರಿಯನ್ನು.
ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಗಾಗಿ ..